نقش‌آفرینی روایات در تفسیر قرآن با تاکید بر دیدگاه آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی(ره) و علامه طباطبایی(ره)

همزمان با آغاز نزول آیات قرآن، وجود روایات تفسیری زمینه ظهور تفسیر روایی را به وجود آورد و در سیر تاریخی خود تحولات مختلف را پشت‌سر گذاشته است. لذا شماری از عالمان فریقین این دست روایات را تنها راه رسیدن به مدالیل و مفاهیم آیات قرآن دانسته‌اند. در مقابل گروهی معتقدند قرآن فقط به‌ وسیله خودِ قرآن تفسیر می‌شود، همچنین گروهی دیدگاه سومی را برگزیده‌اند مبنی بر این‌که در تفسیر قرآن علاوه بر خودِ قرآن، بی‌نیاز از روایات نیستیم. نگارنده این مقاله پس از بررسی این دیدگاه ها با نقد دیدگاه اول و بررسی دیدگاه دوم و سوم و به طور خاص دیدگاه علامه طباطبایی و آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی، دو دیدگاه اخیر را در عمل همراه و هماهنگ می‌یابد و دیدگاه سوم راجمع بین دیدگاه اول ودوم می‌داند. علامه طباطبایی و آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی با این‌که تفسیر قرآن به قرآن را پذیرفته‌اند، حضور سنت و روایات را در عرصه های احکام، قصص و معاد، امری مسلم می‌دانند.