مفهوم ظهر و بطن قرآن از دیدگاه آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی(ره) و دیگر قرآن‌پژوهان

قرآن مرتبه‌ای از علم الهی و جامع‌ترین رهنمود خداوند برای نیل به کمال می‌باشد؛ لذا برای بهره‌مند شدن از این مائده و خوان گسترده الهی، دانشی به‌نام «تفسیرقرآن» شکل گرفت. برای محققان و پژوهشگرانی که در باب علوم قرآنی تحقیق می‌کنند، دیدگاه متفکران معاصر علوم قرآنی، می‌تواند نقش ویژه‌ای در شکل‌گیری اصول و مبانی تفسیر قرآن داشته باشد، تا بتوانند به وسیله دیدگاه‌های صحیح و مستدل، به فهم مراد واقعی خداوند نائل آیند. ازجمله این اندیشمندان آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی می‌باشد. پرسش اساسی در این تحقیق این است که ظهر و بطن قرآن از دیدگاه آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی چیست؟ در این مقاله تلاش شده است با بهره‌گیری از روش توصیفی و با مطالعه اسنادی و تحلیل داده‌ها در کتاب‌های آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی، به این پرسش پاسخ داده شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی نیز معتقد است قرآن دارای ظاهر و باطن است. ایشان بر این باور است که در معنای ظاهری و باطنی قرآن دو دلالت در کار است، یکى دلالت مطابقی و دیگرى دلالت التزامی؛ ولى این دو دلالت در یک ردیف واقع نمى‏شوند دلالت التزامی، متاخر از دلالت مطابقی و مترتب برآن است.