جمع و تدوین قرآن از منظر آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی (ره) و علامه طباطبایی(ره)

بررسی جمع و تدوین قرآن از مسائل بحث برانگیز در میان دانشمندان علوم قرآنی است. پژوهش حاضر با رویکرد تطبیقی به بررسی نظریه جمع وتدوین قرآن از منظر علامه طباطبایی وآیت‌الله العظمی فاضل پرداخته است. آیت‌الله العظمی فاضل با بررسی روایات جمع و تدوین و با اعتقاد به ضعف وسستی آن‌ها، سعی در اثبات توقیفی بودن جمع قرآن دارد، در حالی‌که علامه، با استناد به همان روایات درصدد اجتهادی بودن جمع قرآن است. آن‌چه در این قسمت قابل بررسی است، نظریه علامه درمورد اجتهادی بودن برخی آیات است که می‌تواند تالی فاسدهایی از قبیل: تقویت شبهه تحریف و تضاد با اعجاز بیانی را به ‌دنبال داشته باشد. به نظر می‌رسد که دیدگاه آیت‌الله العظمی فاضل به صواب نزدیکتر است. با‌ وجود این اختلاف، حاصل آن نتیجۀ مشترکی است و آن، عدم تحریف قرآن در مسیر جمع و تدوین است.