نقش خاندان بخت یشوع و آل ماسویه در توسعه ی پزشکی اسلامی

جندی شاپور یکی از مراکز مهم علمی در ایران پیش و پس از اسلام بود که نقش زیادی در توسعه ی علوم مختلف از جمله علم پزشکی داشت. این دانشگاه در پیش از اسلام مرکزی برای جمع آوری و ترجمه ی کتاب های پزشکی از روم و هند و دیگر تمدنهای همجوار بود و با ورود اسلام به ایران نیز پرورش یافتگان دانشگاه جندی شاپور با ترجمه ی کتاب های بایگانی شده در دانشگاه جندی شاپور به عربی و تالیف کتاب و پرورش شاگرد، نقش زیادی در توسعه ی پزشکی اسلامی داشتند. از جمله پزشکانی که در این راستا سهم بیشتری داشتند، خاندان بختیشوع و آل ماسویه بودند. خاندان بختیشوع، جدا از تشویق خلفای عباسی به ترجمه ی کتاب های پزشکی از زبان یونانی به عربی، بالای پنجاه کتاب تالیف کردند که بعدها منبع و ماخذ پزشکان بزرگی مانند: زکریا رازی و ابوریحانی بیرونی شدند. همچنین آل ماسویه به ویژه یوحنا بن ماسویه بالای پنجاه کتاب در زمینه های مختلف پزشکی تالیف کردند که پایه و اساس کتاب های زکریای رازی بودند. در این مقاله سعی بر آن است تا با استناد به منابع و به روش توصیفی- تحلیلی به نقش خاندان بخت یشوع و آل ماسویه در توسعه ی پزشکی اسلامی پرداخته شود.