بررسی وضعیت سادات و علویان عصر سلجوقی با تاکید بر نقش خواجه نظام‌الملک طوسی

علویان و سادات، به‌عنوان اعقاب آخرین پیامبر خدا همواره منشا رویدادهای مهم سیاسی، اجتماعی در جوامع اسلامی بوده‌اند؛ این در حالی است که غالب حکومت‌های اسلامی، هم‌عقیده با اندیشۀ غالب علویان (تشیع امامیه) نبوده‌اند. در این پژوهش که از نوع تاریخی است، در مرحلۀ گردآوری، به روش کتابخانه‌ای و در مرحلۀ تبیین به شیوۀ توصیفی- تحلیلی، وضعیت سادات و علویان در عصر ترکان سنی‌مذهب سلجوقی، بررسی شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که نیاز حاکمان سلجوقی به کسب مشروعیت سیاسی و پایگاه مردمی، از یک‌سو و تمایل سادات و علویان به حضور موثر در جامعه، از سوی دیگر کاربست همگرایی این دو گروه را در پی داشته و اندیشه و منش خواجه نظام‌الملک طوسی، وزیر مقتدر سلجوقی نقش بسزایی در این همگرایی ایفا نموده است.