مقایسۀ بایسته‌های حکومت‌مندی در اندیشۀ سیاسی هابز و خواجه نظام‌الملک طوسی (با تاکید بر نظریۀ بحران اسپریگنز)

هرکدام از اندیشمندان سیاسی براساس زیست اجتماعی که تجربه کرده‌اند مشکله‌ای را در جامعۀ خود یافته‌اند و تلاش نموده تا برای آن راه‌حلی جامع بیابند، بنابراین تحلیل اندیشۀ سیاسی یک اندیشمند بدون بازنمایی ساحت اجتماعی‌شان چندان دقیق نخواهد بود.توماس هابز ازجمله اندیشمندان سیاسی غرب است که در رسالۀ معروف خود لویاتان به ساختار دولت و حکومت‌مندی پرداخته است، وضعیت خاص جامعۀ انگلستان و ترس‌زاده‌بودن وی، باعث شد تا قرائتی مطلقه از دولت ارائه نماید. خواجه نظام‌الملک طوسی نیز به‌عنوان اندیشمند سیاسی شرقی، در رسالۀ سیرالملوک به فلسفۀ دولت‌ورزی پرداخته است، بی‌شک روزگار خواجه اثری مهم بر دیدگاه وی از حکومت‌مندی داشته است.نوشتار حاضر در نظر دارد با استفاده از نظریۀ بحران اسپرینگز به این سوال پاسخ دهد که اندیشۀ سیاسی هابز و خواجه در باب دولت‌سازی و حکومت‌مندی به چه میزان تحت‌تاثیر ساحت اجتماعی‌شان بوده است.