پلیمری شدن آکریلامید و آگاروز به منظور ساخت dgt و کاربرد آن در اندازه گیری درجای zn آب

فلزات سنگین همیشه در ترکیب طبیعی محیط زیست وجود داشتند و در شرایط طبیعی در غلظت های پایین یافت می شدند. diffusive gradient in thin films (dgt) یک روش به نسبت جدید می باشد که در سال 1994 توسط دویسون و ژانگ در دانشگاه لانکستر انگلیس ارائه شده است. از مزیت های این روش اندازه گیری درجای یون ها، به ویژه در محیط های آبی، مانند رودخانه ها و دریاچه ها و دریا، است. در ساخت ژل های مورد نیاز در این روش به طور معمول، از مواد انحصاری و دارای حق ثبت استفاده شده است. تغییر در ترکیبات این ژل می تواند کارائی آن را تحت تاثیر قرار دهد. در این بررسی از پلیمر شدن ژل آکریلامید- آلیل آگاروز با ترکیبات متفاوت برای لایه انتشار در این ابزار استفاده شد و اثر این مواد در نسبت تورم ژل، ضریب پخشیدگی یون zn در ژل لایه انتشار، واکنش پذیری ژل لایه انتشار و عملکرد dgtدر آب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش ph، نسبت تورم افزایش یافت اگرچه در دامنه ph بین 4 تا 9 تغییرات زیادی در نسبت تورم مشاهده نشد. ضریب پخشیدگی zn در این هیدوژل را cm2/s 6-10×9/6 به دست آوردند که تفاوتی نسبت به ژل ساخته شده با عامل پیوندی عرضی دارای حق ثبت نداشته است. همچنین همبستگی مناسبی بین مقدار zn اندازه گیری شده در dgt و zn موجود در محلول وجود دارد (**96/0r=). که نشان می دهد ممکن است روش dgt جانشین مناسبی برای اندازه‌گیری سریع zn قابل جذب در محلول های آبی باشد.