بررسی اثر نانوذرات برروی جداسازی گاز co2 از مخلوط گازی ch4/ co2با استفاده از روش تشکیل هیدرات گازی

هیدرات های گازی از سال 1934 تا به حال به عنوان یکی از مشکلات اصلی در خطوط لوله انتقال گاز شناخته می شوند. تحقیقات اصلی در این زمینه مربوط به شرایط تشکیل هیدرات و تاثیر استفاده از بازدارنده ها در به تاخیر انداختن آن است. اما در سال های اخیر ویژگی های مثبت هیدرات برای ذخیره سازی و انتقال گاز و جداسازی مخلوط گازها نیز به عنوان یک فناوری جدید و پیشرفته دیده شده است. در سال های اخیر تحقیقات در زمینه هیدرات های گازی و کاربردهای آن به خصوص جداسازی گازها بسیار گسترش یافته است. هدف اصلی از انجام این پروژه تحقیق در مورد تاثیر افزودن نانوذرات به فاز آبی برروی انتخاب پذیری co2 در فرایند جداسازی گاز co2 از مخلوط گازی co2 و ch4 و متعاقباً میزان جداسازی و همچنین دست یافتن به درک و بینشی در بهبود فرایند جداسازی گازها به وسیله هیدرات برای حذف co2 از مخلوط گازی co2 و ch4 می باشد. در این مطالعه جداسازی گاز co2 از مخلوط گازی co2 و ch4 (شامل 72 درصد مولی متان و 28 درصد مولی دی اکسیدکربن) به وسیله تشکیل هیدرات گازی در حضور نانوذرات سیلیکا و اکسید روی به-صورت آزمایشگاهی در یک راکتور ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. تمامی آزمایش ها در دمای k 15/277 و در فشار bar 40 انجام شد و مشاهده شد که میزان جداسازی گاز دی اکسیدکربن در حضور نانوذرات سیلیکا نسبت به آب خالص بهبود یافته است اما تاثیر نانوذرات اکسید روی برروی میزان جداسازی ناچیز است. کسر مولی co2 در فاز هیدرات در حضور نانوذره سیلیکا در بهترین حالت از 28/60 درصد مولی به 23/65 درصد مولی افزایش یافته و همچنین ضریب جداسازی نیز 6/25 درصد افزایش یافته است.