آموزش برای توسعه پایدار: مدارس سبز

آموزش مفاهیم محیط زیستی در چارچوب آموزش برای توسعه پایدار از محورهای اساسی اصلاحات در سیستم های جدید آموزش پایدار در جهان است. کاربرد مفاهیم پایداری در مدارس، مبحثی تازه را به نام‌های مدرسه سبز، مدرسه طبیعت و مدرسه اکولوژیکی بازکرده است که همگی این‌ها دارای مفهوم یکسانی هستند که بر مدرسه سازگار با محیط زیست دلالت دارند. هدف نهایی تاسیس مدارس سبز، سیاست‌گذاری در راستای آموزش محیط زیست به عنوان بعد سوم توسعه پایدار است. در این مدارس سه جنبه توسعه پایدار از طریق آموزش مهارت‌های صرفه‌جویی و مصرف آگاهانه (بعد اقتصادی)، تعاملات انسانی و مشارکت در انجام کارها (بعد اجتماعی) و حفاطت از تنوع زیستی و احترام به طبیعت (بعد محیط زیستی) تجمیع شده و آموزش داده می شود. در این مقاله با مروری بر منابع موجود، اهمیت آموزش ابعاد مختلف توسعه پایدار در مدارس و معیارهای تاسیس مدارس سبز بیان شده است. همچنین پیشنهاداتی جهت توسعه این مدارس در سیستم آموزش و پرورش کشور ارائه شده است. در مدارس سبز، دانش آموزان یاد می‌گیرند که در حل مسائل زیست محیطی مشارکت داشته و در نهایت تبدیل به شهروندانی شوند که رویکرد آن‌ها هماهنگ با محیط زیست است. ایران از سال 2010 با عضویت در بنیاد بین المللی آموزش محیط زیست که متولی مدارس سبز جهان است، گام هایی اولیه جهت ورود به عرصه آموزش مفاهیم پایداری و حفاطت از محیط زیست برداشته است. البته مدارس سبز یا مدارس طبیعت ایران با معیارهای جهانی فاصله زیادی دارند. امید است بتوان با استاندارد سازی بیش‌تر این مدارس بر اساس معیارهای مدارس سبز جهانی، سبب ارتقا این مدارس و ورود رسمی آن‌ها در سیستم آموزش و پرورش کشور شد. در این صورت می‌توان آموزش مفاهیم علوم، فناوری و ریاضی را در جهت بهبود و حل بسیاری از مسائل محیط زیستی کشور به کار گرفت.