آموزش و پرورش استثنایی در ایران و آمریکا (شناسایی، شیوه عمل و مقایسه)

آموزش و پرورش استثنایی یا آموزش و پرورش ویژه در واقع با تمام کودکان و نوجوانان یا دانش‌آموزانی که نیازمند آموزش‌های ویژه و خاص هستند، سر و کار دارد . پاسخگویی مدارس به نیازها، انتظارات و اهداف دانش آموزان و حمایت از آنها به خصوص دانش آموزان دارای نیازهای ویژه، از اهداف مهم فلسفه نظام آموزشی همه کشورها و از جمله ایران به شمار می رود. برنامه ریزی برای تعلیم و تربیت این گروه خاص از افراد معیارهای مشخصی را می طلبد، که این معیارها در هر جامعه‌ای متناسب با مبانی ارزشی و فرهنگی حاکم بر فلسفه تعلیم و تربیت آن جامعه طرحریزی شده است. هدف از این پژوهش شناخت جایگاه آموزش کودکان استثنایی در نظام تعلیم و تربیت ایران است، بدین منظور مطالعه، بررسی و پژوهش درباره ی نظامهای تعلیم و تربیت، دیگر کشورهای دنیا نیز سودمند است. با مطالعه نظامهای آموزش و پرورش استثنایی دیگر کشورها می توان از نکات مثبت و منفی آنها بهره گرفت، ویژگیهای مثبت آن نظامها را بومی سازی کرد و از آنها در تهیه و تدوین اهداف آموزش و پرورش کشور سود جست، که در این راستا کشور آمریکا به دلیل نظام پیشرفته آموزش و پرورش کودکان استثنایی جهت مطالعه انتخاب شده است. در پژوهش حاضر از روش تطبیقی به هدف بررسی و مقایسه اهداف آموزشی ذیل استفاده می شود، 1. پرورش ارتباطات و مهارتهای اجتماعی 2. شکوفا کردن استعدادهای دانش آموزان 3. دستیابی به موفقیتهای شخصی 4. رشد خلاقیت 5. قبول مسئولیتهای فردی و اجتماعی 6. پذیرش و احترام به تفاوتهای فردی.