بررسی ابعاد رفتاری و ساختاری سلامت اداری و ارایه راهکارهایی برای ارتقاء ارزش‌های اخلاقی و سلامت اداری در سازمان (با تاکید بر نظام ارزشی)

فقدان سلامت اداری (فساد اداری) محصول نظام اداری ناکارآمد، پیچ‌و‌خم‌های اداری، نظام مدیریت ناموثر و فقدان نظام شایسته‌سالاری است، که به ساحت‌های مالی، اخلاقی، سیاسی و اداری چهره می‌نماید و در نتیجه برای مقابله با آن نیز باید موضوع را از راهبردهای مناسب از قبیل، اداری مدیریتی،‌ فرهنگی و اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جست‌وجو کرد.یکی از مهم‌ترین راهکارها، رشد ارزش‌های اخلاقی و معنوی و در واقع نوعی ایجاد خودکنترلی در افراد برای ارتقای سلامت اداری است. پژوهش حاضر در چهار قسمت ارایه شده است:قسمت اول. در این قسمت فساد اداری، پیشینه در اسلام و ایران، تعاریف، تئوری‌های مرتبط و طبقه‌بندی‌های آن آورده شده است.قسمت دوم. در این قسمت به‌طور اجمالی به واژه‌کاوی اخلاق، اخلاق حرفه‌ای یا اخلاق کار در نظام ارزشی و نهج‌البلاغه پرداخته شده است.قسمت سوم. در این قسمت به بررسی و شناخت عوامل رفتاری (پایبندی به اعتقادات، ویژگی‌های شخصیتی، سبک ارتباطات، سبک رهبری و کیفیت زندگی کاری) و عوامل ساختاری (قوانین و مقررات، انطباق شغل با شاغل، شیوه رشد و ارتقا و کنترل) موثر در سلامت اداری پرداخته شده است. در ادامه به پیامدهای کلی عدم سلامت اداری اشاره شده است.قسمت چهارم. در واقع قسمت اصلی مقاله است که به بررسی پژوهش عملیاتی در سازمان مسکن و شهرسازی استان تهران و ارایه راهکارها، پیشنهادات و در واقع ارایه یک الگوی عملی مستخرج از نظام ارزشی (به‌ویژه ائمه معصومین علی‌الخصوص زندگی و حکومت حضرت علیعلیه‌السلام) برای ارتقای سلامت اداری و ارزش‌های اخلاقی در سازمان پرداخته شده است.