اخلاق فلسفی در حوزه روانشناسی

انسان براساس فلسفه به شناخت خود، هستی و ارزش‌های پیرامون خود پرداخته، تصمیمات و رفتارهای فردی را براساس آن شکل می‌دهد. فلسفه، اعتقادات و ارزش‌ها، روش ارتباط افراد را با یکدیگر تعیین می‌نماید و مجموعه اعتقادات و ارزش‌هایی است که رفتار فرد را هدایت کرده و شکل می‌دهد. علم اخلاق نیز مانند هر علمی با پاره ای از دانش های موجود، تناسب و رابطه ای نزدیک دارد. در اخلاق اسلامی رویکردها و مشرب‌های متفاوتی وجود دارد که دستگاه‌ها و نظام‌های اخلاقی گوناگونی را پدید آورده است. یکی از این رویکردها و مشرب‌ها، «اخلاق فلسفی(عقلی)» می‌باشد .اخلاق فلسفی را گونه‌ای از نظام‌های اخلاقی دانسته‌اند که مبادی، هدف، گفتارها و روش‌هایش را از نوعی فلسفه دریافت می‌کند. ماده این‌گونه اخلاق، یک نظام ارزشی و هنجاری(مثلاً دینی)، و صورت آن، مقولات و گفتارهای فلسفی است. در پژوهش حاضر برای تبیین قلمرو علم اخلاق و تکمیل شناسایی آن مناسبات علم اخلاق را با بعضی از علوم نزدیک به آن از قبیل علوم تربیتی(تعلیم و تربیت و روان شناسی) مورد مطالعه قرار گرفته شده است،که؛ با رویکرد نظری و با هدف تبیین رابطه علم و فلسفه اخلاق تدوین یافته است. پس از بیان ماهیت اخلاق و تعریف علم اخلاق، به بازشناسی حوزه‌های مختلف مطالعات اخلاقی می‌پردازد. علاوه بر تبیین دامنه شمول مطالعات فلسفی درباره اخلاق، رابطه میان اخلاق توصیفی، هنجاری و فرا اخلاق مورد بررسی قرار گرفته است.