بررسی نقش مترو (قطار شهری) در کاهش ترافیک شهری

با رشد شتابان شهرنشینی در چند دهه ی اخیر، شهرها به عنوان بزرگترین مجموعه های زیستی جهان ،پذیرای بیش از دو سوم جمعیت جهان تا سال 220 خواهند بود «به طوری که این قرن را قرن شهری شدن کره زمین نامیده اند». با گسترش این روند در نهایت زمین به سمت تبدیل شدن به یک جهان شهری می رود، این روند در حالی پیش می رود که در دهه های اخیر جابجایی و حمل ونقل در شهرها به ویژه شهرهای پر جمعیت همواره به عنوان یکی از اصلی ترین مسائل شهری مطرح بوده است. با رشد روز افزون شهرها و تبدیل شهرهای پرجمعیت به کلانشهرها، مسائل ومشکلات کلانشهرها، شکل وابعاد تازه ای به خود میگیرد. یکی از مهم ترین مسائلی که مدیران و شهروندان کلانشهرها هر روزه با آن سروکار دارند، حمل و نقل وترافیک شهری می باشد. انجام فعالیت های اقتصادی واجتماعی در شهر نیازمند انجام سفر است و هنگامی که ابعاد شهر بزرگ بوده وطول سفرها) در مقایسه با شهرهای کوچک و متوسط( زیاد باشد، فرد مسافر زمان قابل توجهی را در شبکه حمل ونقل شهری سپری خواهد کرد. حمل و نقل به خودی خود یک مسئله و مشکل نیست بلکه یک موهبت است. زمانی حمل ونقل تبدیل به یک مساله می شود که عوارض ناشی از آن باعث نارضایتی کاربران شبکه حمل ونقل وبه تبع آن کاهش سطح کیفی خدمات شهری شود. عوراض ناشی از حمل و نقل وترافیک در شهرهای بزرگ را می توان مواردی ازاین قبیل شمرد: راه بندان واتلاف وقت در شبکه معابر، کاهش ایمنی در معابر و بروز تصادفات ، بی نظمی در ترافیک وافزایش تخلفات وقانون شکنی ها و اینجاد نابرابریهای اجتماعی واقتصادی وبه طور کلی باعث شهرزدگی و ... می شود.