تحلیلی بر نظام نوآوری ملی در ایران با رویکرد بررسی راهکارها و چالش‌های آن

مفهوم نظام‌های نوآوری بر پویایی نوآوری و تغییر اقتصادی تاکید دارد و به عنوان رویکردی سیستمی شناخته می‌شود. این مفهوم یکی از رویکردهای جدید مطرح برای سیاست گذاری علم، فناوری و شناسایی اولویت‌های فناوری و نوآوری است که گستره وسیعی از تحلیل‌ها و مباحث را منعکس می‌کند. به طور کلی، برآیند و محصول ظرفیت نظام ملی نوآوری در ایران در مقایسه با کشورهای دیگر دارای ویژگی آرام و بطنی است و اصلی ترین بازیگر در این نظام، به طور کلی عمده موسسات تحقیقاتی دولتی، دانشگاه‌ها، وزارتخانه‌ها و شرکت‌های بزرگ دولتی بوده که تقریبا مالکیت همه آن‌ها دولتی است و بخش خصوصی و بنگاه‌های خصوصی سهم و نقش چندانی در ظرفیت نظام ملی نوآوری ندارند. برخی اجزای نظام ملی نوآوری ایران به خوبی با هم ارتباط و تعامل نداشته و در برخی موارد حلقه واسطه ای وجود ندارد. نتیجه این نظام این است که رفتار اختراعات و ابداعات در ایران در مقایسه با کشورهای دیگر بسیار ضعیف عمل می‌کند. در همین راستا و با توجه به اهمیت نظام نوآوری تحقیق حاضر به بررسی نطام نوآوری ملی و چالش‌های پیش روی آن در ایران می پردازد.