اثرات تقاضای گردشگری بر چشم انداز اقتصادی براساس منحنی بازده؛مطالعه موردی کشورهای ایران و ترکیه

گردشگری یکی از بخش­های هم اقتصادی است که توانسته است به عنوان یک صنعت پاک مطرح شود و ضمن افزایش درآمدهای ارزی برای اقتصاد ملی، کمک شایسته­ای به رونق اشتغال و ایجاد درآمدها کند. این صنعت به عنوان یک صنعت جلو برنده در توسعه مجموعه­ای از صنایع دیگر به ویژه هتل­داری، رستوران­داری، حمل­ونقل داخلی و بین­المللی و صنایع دستی نقش مهمی دارد. در این پژوهش تلاش می­شود اثرات تقاضای گردشگری بر چشم­انداز اقتصادی در دو کشور ترکیه و ایران را بر اساس منحنی بازده طی دوره زمانی 1995 تا 2018 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داد. برای این منظور ابتدا جهت استخراج شاخص پیشرو چشم­انداز اقتصادی (که نشان ­دهنده منحنی بازده است)، اثرات دوره­های رکود و رونق اقتصادی (استخراج شده از فیلتر هادریک-پرسکات از تولید ناخالص داخلی سرانه) را بر نرخ بهره با استفاده از روش­های خانواده آرچ برآورده نموده و سپس با استفاده از باقی­مانده بدست آمده از آن اقدام به تحلیل وضعیت و نوسانات شاخص پیشرو در قالب منحنی بازده خواهد شد. در نهایت با استفاده از روش حداقل مربعات پایدار، به بررسی اثرات تقاضای گردشگری (تعداد ورودی گردشگران) بر شاخص پیشرو چشم­انداز اقتصادی به مقایسه و تحلیل نتایج بدست آمده برای دو کشور ایران و ترکیه پرداخته خواهد شد. نتایج نشان می­دهد که اثرات تقاضای گردشگری بر شاخص پیشرو در ترکیه به مراتب از ایران بیشتر است. دلیل آن را می­توان در این امر دانست که ترکیه حتی با وجود رکود اقتصادی، نرخ­های بهره را کاهش نداده است و این راه را برای رشد سرمایه­گذاری و رشد اقتصادی باز نموده است.