نقش اقامتگاه‌های بوم‌گردی در توسعه گردشگری روستایی مطالعه موردی: شهرستان تنکابن

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی نقش اقامتگاه‌های بوم‌گردی در توسعه گردشگری روستایی شهرستان تنکابن است. روش تحقیق حاضر از نوع پیمایشی است. گستردگی جامعه آماری یکی از دلایل استفاده از روش پیمایشی بوده است. اطلاعات مربوط به هر کدام از متغیرها به با ابزار پرسشنامه جمع‌آوری شده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل گردشگران و بازدیدکنندگان از اقامتگاه‌های بوم گردی شهرستان تنکابن است، با توجه به فرمول کوکران حجم نهایی نمونه 195 نفر برآورد شد. در تحقیق حاضر برای رسیدن به هدف تحقیق رابطه 4 متغیر حفظ مسئولانه محیط زیست، آشنایی با فرهنگ و رسوم بومی، آشنایی با معماری سنتی، ایجاد درآمد و اشتغالزایی در توسعه گردشگری روستایی سنجیده شده است. یافته‌های تحقیق با توجه به نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان از تایید همه فرضیات می‌دهد به این معنی که رابطه معناداری بین چهار متغیر مستقل با توسعه گردشگری روستایی وجود دارد. برای تعیین میزان واریانس تبیین شدۀ متغیر وابسته بوسیلۀ متغیرهای مستقل، از تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره و به روش گام به گام استفاده شده است که نتایج این آزمون نشان می‌دهد بجز متغیر آشنایی با معماری سنتی مابقی ابعاد متغیر مستقل از مدل خارج گردیدند و لذا نتوانستند سهم زیادی در تببین متغیر وابسته داشته باشند. ضریب تعیین برای آشنایی با معماری سنتی معادل 30/0 بدست آمد که حاکی از آن است که این متغیر توانسته است 30% از واریانس متغیر وابسته را تببین نماید. مقدار بتای 38/0 حاکی از آن است که به ازای هر واحد افزایش در این متغیر، متغیر وابسته به مقدار 38/0 واحد افزایش می‌یابد.