ارزیابی توسعه بازاریابی گردشگری شهری (مطالعه موردی: شهر سنندج)

گردشگری به عنوان یکی از بخش­های مهم اجتماعی اقتصادی جهان شکل گرفته و می­توان آن را از علت­ها و نتایج جهانی­شدن ذکر کرد.یکی از مهمترین مقصدهایی که روندهای گردشگری جهان را در دهه­های گذشته تحت تاثیر قرار داده، مراکز شهری است. جهانگردی امروزه در مقیاس جهانی جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده است. بنحوی که اکثر کشورها آن را در برنامه ریزی‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود گنجانده‌اند و به خاطر مزایای فراوان آن هر کشوری به تبلیغات گسترده‌ای جهت معرفی جاذبه‌های خویش دست زده‌اند شهر تاریخی سنندج با دارا بودن میراث فرهنگی و هنری و تاریخی که بسیاری از آن‌ها مانند عمارت آصف(خانه کرد)، عمارت خسروآباد و بازار سنندج دارای ارزش و شهرت جهانی‌اند؛ فرصت‌های بسیار مناسب برای جذب گردشگران از تمام نقاط دنیا و ایران داراست، اما با وجود جاذبه‌های گردشگری فراوان وموقعیت مناسب و مساعد جغرافیایی و وجود بسیاری از مواهب طبیعی و فرهنگی و انواع جاذبه‌های قابل عرضه به بازارهای جهانگردی بین‌المللی، مساله توریسم در شهر سنندج و تاثیر آن بر بازاریابی شهر تا کنون جایگاه واقعی خود را نیافته است که این به دلیل شناسایی نکردن مکان­های مناسب برند گذاری و بازاریابی گردشگری است. هدف کلی این پژوهش، ارزیابی بازاریابی گردشگری شهری است؛ که در دو مقوله، ارزیابی انواع رسانه‌های تبلیغاتی کارامد و ارائه راهکارهایی جهت توسعه گردشگری در شهر سنندج را مورد ارزیابی قرار داده است.روش تحقیق در این پژوهش، ترکیبی از روش­های توصیفی- تحلیلی و ژرفانگر است. شیوه جمع آوری اطلاعات پیمایشی- کتابخانه ای می‌باشد. جامعه آماری مورد استفاده شده در این تحقیق گردشگران ورودی از هفت منطقه گردشگری به شهر سنندج و کارشناسان بخش‌های مختلف گردشگری تشکیل می‌دهند. در این تحقیق از روش نمونه گیری احتمالی خوشه ای چند مرحله ای استفاده شده است.لذا پس از محاسبه حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، از بین کل جاذبه­های گردشگری چند منطقه به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شد و پرسشنامه‌ها به صورت تصادفی بین آن‌ها توزیع و جمع‌آوری گردید. برای بدست آوردن اعتبار و روایی داده­ها از روش بازبینی و بررسی نظر مشارکت کنندگان استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار spss و excel استفاده شده است.نتایج حاصله از فرضیه فریدمن و مدل شباهت به گزینه ایده آل فازی نشان میدهد که تمامی شاخص‌های مربوط به ترغیب گردشگران برای سفر، معنی‌دار بوده است؛ تهیه فیلم و برنامه تلویزیونی (با میانگین 3.95)، تهیه لوح فشرده بروشور و عکس (با میانگین 2)، اطلاع­رسانی اینترنتی (با میانگین 2.95)، انتشار روزنامه و مجلات (با میانگین 2.93)، کتاب راهنما (با میانگین 1.5)، برپایی سمینار­های و کنفرانس­ها (با میانگین 1)، بر ترغیب پاسخگویان به سفر به شهر سنندج تاثیر گذار بوده است