گردشگری مذهبی، نویدبخش توسعه در چشم انداز آینده ی صنعت گردشگری ایران

یکی از مهم ترین انگیزه‌های گردشگری در جهان، مسافرت های مذهبی و زیارتی است. گردشگری دینی در بیشتر کشورهای جهان در حال افزایش است و علاقة فراوان مردم به دیدار از این مکان ‌ها بیشتر شده است؛ توسعه گردشگری مذهبی به عنوان یک واقعیت فرهنگی، گسترش دهنده ی فرصت های اقتصادی و فرهنگی در جامعه می باشد. شهرهای مذهبی ایران از نظر موقعیت مکانی و داشتن عناصر مهم جذب گردشگر مانند چشم انداز و مناظر طبیعی، آثار باستانی، تنوع اقلیمی، آداب و رسوم و سنن اجتماعی زمینه های مناسبی برای توسعه فعالیت‌های گردشگری دارند. با توجه به پیشینۀ اهمیت زیارت و گردشگری، پرداختن به این مقوله در برنامه های کلان در سطح ملّی ضروری به نظر می رسد. هدف این مقاله بررسی نقش توسعه گردشگری مذهبی در دستیابی به توسعه پایدار ایران اسلامی می باشد. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات نیز کتابخانه ای و اسنادی می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که با توجه به اهمیت صنعت گردشگری در جهان امروز و نقش مکان-های مذهبی در جذب گردشگران و تاثیر آن بر توسعه مناطق مختلف کشور با ظرفیت های دینی، با نگاه مدیریتی به این مناطق و برنامه ریزی صحیح، در راستای سیاست های کلان کشور مانند برنامه‌های توسعه می توان شاهد احیای این مکان ها، و محیط پیرامون آن بود. لذا مسئولین امر برای برنامه‌ریزی جهت بهره گیری از ظرفیت‌ها و منابع مهم و مناسب توسعه گردشگری کشور باید تمام جنبه‌های تاثیر گذار اجتماعی- فرهنگی و مذهبی-سیاسی کشور را مورد توجه قرار دهند و برنامه‌هایی را بر این اساس و با رعایت کامل دیدگاه‌های گوناگون افراد ذی نفوذ تدوین و ارائه نمایند تا در نهایت بخشی از موانع و محدودیت ها در شهرهای مذهبی ایران رفع شود و محیطی مناسب جهت جذب گردشگران مذهبی از داخل و خارج کشور فراهم گردد.