صادرات صنایع‌دستی سیستان و بلوچستان(مورد مطالعه: تحلیل موانع صادرات به اروپا)

صنایع‌دستی ازدیرباز، یکی از حرفه‌های مهم ایرانیان بوده که بالاترین میزان اشتغال در کشور را به خود اختصاص می‌دهد. هدف پژوهش معرفی صنایع استان سیستان و بلوچستان، شناسایی توان منطقه ای و اشخاص، ترکیب این صنایع با طرح‌های بین المللی و زدودن موانع پیشرفت در صنایع‌دستی منطقه و بهره گیری از رویکرد بازاریابی سنتی و دیجیتال با استفاده از تجارت الکترونیک برای حضور در بازار اروپا است. مهم ترین رشته‌های صنایع دستی رایج در استان سیستان و بلوچستان عبارت اند از: قالی بافی، گلیم بافی، سفالگری، حصیر بافی، پرده بافی، چادر بافی، نمدمالی، خراطی و سوزن دوزی بلوچ، سکه دوزی و آیینه دوزی، پریوار دوزی، توردوزی، خامه دوزی و سیاه دوزی. مقاله نخست با تعاریف صنایع‌دستی به انواع صنایع‌دستی منطقه سیستان و بلوچستان اشاره می‌نماید و در یافته‌های تحقیق به معرفی محصولات و عوامل موفقیت و موانع جهت ورود به بازار‌های داخلی و خارجی و اتحادیه اروپا را بیان می‌نماید. پژوهش از داده‌های کتابخانه‌ای و مصاحبه‌ها استفاده می‌نماید و از روش تحلیل محتوا و ترکیب پلاس بهره می‌گیرد و نشان می‌دهد که کمرنگ بودن دانش بازار عرضه کنندگان، ناکافی بودن تبلیغات در جهت معرفی صنایع‌دستی، وجود واسطه‌ها، ناکافی بودن حمایت نهادهای دولتی، واردات شدید صنایع‌دستی سایر کشورها، بالا بودن هزینه‌های بسته بندی و حمل و نقل، برخی از موانع و مشکلات اصلی صادرات صنایع‌دستی سیستان به بازار اروپا می‌باشد.