توسعه پایدار روستایی با تکیه بر قابلیت‌های گردشگری بومی-محلی

'امروزه گردشگری روستایی به یکی از مهمترین بخش های اقتصادی در بسیاری از کشورهای جهان تبدیل شده است و دولت ها سیاست های مختلفی را به منظور توسعه ی گردشگری روستایی در مقیاس های گوناگون، از سطوح محلی تا سطح ملی به کار گرفته اند. در زمینه ارتباط بین گردشگری و توسعه روستایی سه دیدگاه مطرح است، دیدگاه اول، گردشگری را به عنوان راهبردی برای توسعه روستایی به کار می گیرد. در دیدگاه دوم، گردشگری به عنوان سیاستی برای بازساخت سکونتگاه های روستایی مورد توجه قرار می گیرد و دیدگاه سوم، گردشگری روستایی را به عنوان ابزاری برای توسعه پایدار مطرح می سازد. با توجه اهمیت و ضرورت توسعه پایدار، صنعت گردشگری می تواند در فضاهای روستایی به عنوان رویکرد و فعّالیّتی مکمل در ارتقای کیفیت زندگی ساکنان نواحی روستایی، تجدید حیات روستاها و در نهایت توسعه پایدار روستایی، نقش اساسی ایفا نماید. با توجه به موارد فوق؛ هدف پژوهش حاضر، بررسی توسعه پایدار روستایی با تکیه بر قابلیت های گردشگری بومی-محلی است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که همانگونه که گردشگری نقش تاثیر گذار در اقتصاد ملی و محلی ایفا می نماید، گردشگری روستایی نیز نقش بسزایی در توسعه پایدار گردشگری و نیز، کاهش مهاجرت مردم بومی و محلی به شهرها را دارد. در این راستا به مدیران و مسئولان حوزه گردشگری پیشنهاد می شود که روستاییان را به حفظ جاذبه های تاریخی و چشم-اندازهای طبیعی تشویق کرده و آنها را در برابر تغییرات فرهنگی و احیا فرهنگ اصیل و بومی روستا در جهت حفظ آداب، رسوم و فرهنگ بومی خود تشویق و آموزش دهند.'