تحلیلی بر نابرابری های فضایی کالبد شهری در مناطق چهارگانه شهرداری اردبیل با استفاده از مدل تاپسیس

یکی از چالش های فراروی برنامه ریزی مدیریت مطلوب شهری در راستای شهر پایدار عدم تعادل و توازن در میزان توسعه پایدار مناطق استقرار یافته در شهر است. هدف از تحقیق حاضر، سنجش و تحلیل میزان نابرابری فضایی شهری در شاخص-های توسعه کالبدی مناطق 4 گانه شهرداری شهر اردبیل به منظور تبیین سطوح متفاوت توسعه کالبدی است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی – تحلیلی بوده و برای انجام آن از مدل topsis استفاده شده است. اطلاعات از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانه ای بدست آمده است، معیارهای مورد استفاده در سطح بندی گزینه ها با استفاده از روش آنتروپی شانون وزن دهی شده است. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که بین مناطق شهر اردبیل به لحاظ بهره مندی از شاخص های توسعه کالبدی تفاوت چشم گیری وجود دارد. بطوریکه منطقه 1 با اختلاف زیادی نسبت به 3 منطقه دیگر از لحاظ شاخص-های توسعه کالبدی بر اساس مدل تاپسیس در سطح بالایی قرار گرفته و مناطق دیگر به ترتیب منطقه 2، 3 و 4 قرار گرفته-اند و بیشترین شکاف از لحاظ برخورداری شاخص ها بین منطقه 1 و 4 می باشد.