شناسایی گسل های لرزه زا جهت تحلیل خطر لرزه ای بر اساس واریوگرام ها؛ مطالعه موردی بنای عینالی بر فراز رشته کوه سرخاب تبریز

هدف از این مطالعه شناسایی گسل های عرضی مرتبط با چند پارگی بخش مرکزی گسل شمال تبریز در نزدیکی بنای تاریخی عینالی بر اساس واریوگرام های مرتبط با داده های فضایی زمین لرزه جهت تحلیل خطر لرزه ای می باشد. پیچیدگی های ساختاری از قبیل چگالی بالای شکستگی پیرامون این سازه و نیز تراکم سازه های شهری درکمربندی تبریز، معمولا مشکلاتی را برای شناسایی مستقیم گسل های عرضی در مطالعات صحرایی ایجاد می-کند. بنابراین وجود یک تخمین گر برای تشخیص و مکان یابی قطعه گسلی بسیار مفید خواهد بود. این موقعیت ها می توانند ما را برای انتخاب مناطق صحیح در مطالعات صحرایی یاری دهند. برای این منظور، پردازش زمین آماری داده های فضایی مرتبط با بزرگای زمین لرزه ها بر اساس واریوگرام ها، ما را قادر به تخمین داده های با تطابق فضایی بالا می سازد. ما ابتدا یک الگوی فضایی ویژگی های پیوسته از مدل های واریوگرام را پیشنهاد می دهیم. سپس با بررسی درون یابی کریجینگ و بهترین واریوگرام تجربی، تطابق فضایی میان مشاهدات را برای مقادیر ناشناخته دیگر پیش بینی می نماییم. این نتایج اشاره دارند که جدایش آشکار شده دارای تطابق بسیار بالا با شواهد صحرایی است و لذا روش مطمئنی خواهد بود. همچنین بنای عینالی بیشترین آثار مخرب فعالیت گسل عرضی را در میان دیگر بناهای تاریخی مجاور گسل، دریافت خواهد کرد.