مقایسه اجمالی ضوابط بهسازی لرزه­ای ساختمان­های بنایی دستورالعمل­ها و آیین­های داخلی و ضوابط «راهنمای ارزیابی و کاهش خطر لرزه­ای بناهای تاریخی میراث فرهنگی» کشور ایتالیا

'بهسازی لرزه ای ساختمان های تاریخی همواره به دلیل ماهیت این ساختمان ها و همچنین ارزش اجتماعی و فرهنگی که دارند، حساسیت ویژه را طلب می کند. به طوری که طرح بهسازی ارائه شده برای بهبود رفتار لرزه ای این گروه از ساختمان ها باید علاوه بر تامین سطوح عملکرد مورد نظر، به لحاظ معماری، سازه ای و ارزشی مقبول بوده و برگشت پذیر نیز باشد. تاریخ زلزله های روی داده در کشور ایران نشان می دهد که، سوای خسارات جانی، بسیاری از ساختمان های تاریخی در اثر زلزله های شدید و یا متوسط دچار خرابی های قابل توجه شده اند به طوری که در بعضی موارد ساختمان به کلی ویران شده و امروزه اثری از آن پیدا نیست. از این روی با توجه به نیاز این ساختمان ها به تاب آوری در مقابل زمین لرزه های محتمل آتی، انجام مطالعات گسترده و تهیه و تدوین دستورالعمل های مربوطه در این زمینه لازم است. علی رغم اینکه در مورد بهسازی لرزه ای سایر ساختمان های موجود آیین نامه ها و ضوابط متعددی در سطح ملی و بین المللی توسعه و انتشار یافته است؛ در مورد بناهای دارای ارزش تاریخی، کار چندانی انجام نشده است. به طوری که دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود، بناهای خشتی و بناهای خاص از جمله سازه های تاریخی را مشمول ضوابط دستورالعمل مذکور نمی داند و الزام م دارد که بهسازی این ساختمان ها بر اساس مطالعات ویژه انجام شود. در نوشته حاضر به طور اجمالی فرایند بهسازی لرزه ای یک ساختمان بنایی معمولی با ساختمان بنایی که دارای ارزش تاریخی بوده و جزء میراث فرهنگی است مورد بررسی قرار می گیرد. برای این منظور، ضوابط بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود و بنایی غیر مسلح موجود، نشریه های 360 و 376، معاونت نظارت راهبردی امور نظام فنی کشور ایران را با ضوابط « راهنمای ارزیابی و کاهش خطر لرزه ای بنا های تاریخی میراث فرهنگی» کشور ایتالیا به طور خلاصه مقایسه می کنیم.'