فرهنگ دانشگاهی در اندیشه­های مارتین هایدگر

هدف مقاله­ی حاضر بررسی و تبیین فرهنگ دانشگاهی در اندیشه­های مارتین هایدگر می­باشد. فرهنگ از نظر هایدگر فرآیندی خلاق با جهت گیری کشف امکان­ها و موقعیت­های آثار گذشتگان و کشف عمق ابعاد وجود و اصالت آن می­باشد. با توجه به هدفی که هایدگر از آموزش عالی بیان می­کند یعنی بازسازی توسعه و جایگاه سرنوشت ساز دانشگاه، فرهنگ دانشگاهی را به عنوان یکی از خرده فرهنگ­های جوامع با کندکاو آثار این فیلسوف مفسر مورد بررسی قرار دادیم. با رویکرد پدیدار شناسانه و هرمنوتیکی به صورت توصیفی-تحلیلی، فرهنگ دانشگاهی از دیدگاه هایدگر را در قالب هشت مولفه­ی خودابرازی دانشگاه، آزادی علمی، مدیریت، اخلاق حرفه­ای، ارتباطات، پیوستگی و خدمت گزاری، فرهنگ یادگیری و ارزیابی تبیین نمودیم. وجوه تمایز مولفه­های تبیین شده برخاسته از مفاهیم عمیق فلسفی هرمنوتیک، دازاین، تفکر، فهم و زبان می­باشد. با توجه به این که هایدگر پی جویی ذات دانشگاه را سرآغاز رسالت­های آموزش عالی در نظر می­گرفت، مسئولیت دانشگاه را تربیت متفکرانی می­دانست که فردیت اصیل خویش را منعکس سازند و سرنوشت مردمان جامعه را توسعه بخشند.