فرآیندهای صنعتی بیولوژیکی جهت استحصال مس(مقاله مروری)

مس یکی از عناصری است که در طبیعت به صورت کانی‌های اکسیدی و سولفیدی متمرکز شده است و دارای کاربرد‌های زیادی در صنایع مختلف می‌باشد. بیش‌ترین تولیدات مس از کانی‌های سولفیدی که عمتدا توسط فرآیند فلوتاسیون پرعیار شده و کنسانتره‌ای با عیار 26 30 درصد مس تولید می‌کند. از فرآیند پیرومتالورژی بطور گسترده‌‌ای برای استخراج مس از کنسانتره‌ی سولفیدی استفاده می‌شود، که بسیار انرژی‌بر و ‌آلاینده است، با این حال، با افزایش تولید مس در سراسر جهان، کانی‌های عیارپایین مس، افزایش می‌یابد و دی‌اکسید گوگرد(〖so〗_2) به محیط‌زیست وارد می‌شود. اگرچه تاکنون روش‌های پیرومتالورژی غالب بوده‌اند، اما روش‌های جدید هیدرومتالورژی برای تولید فلزات از اواخر قرن نوزدهم توسعه یافته‌اند. استفاده از روش‌های بیوتکنولوژی در استحصال مس به خصوص تولید مس ازکانسنگ‌های کم عیار مس به جای روش‌های متدوال و مرسوم، از جمله ذوب نه تنها باعث کاهش تبعات زیست‌محیطی تولید مس می‌شود، بلکه افزایش تولید، کاهش زمان تولید، کاهش هزینه عملیاتی و سرمایه‌گذاری در استحصال آن را نیز در پی خواهد داشت. در این مقاله روش‌های مختلف بیولوژیکی که به صورت صنعتی و نیمه صنعتی استفاده می‌شود، بررسی می‌شود.

industrial biological processes for the extraction of copper

copper is one of the elements in nature found as a mineral oxides and sulphides and it has many applications in various industries. most of production copper sulfide ores concentrate by froth flotation process which produce high-grade copper concentrate grade of 26 is 30 percent. the pyrometallurgy process is widely used to extract copper from a sulfide ores, which is very energetic and polluting, however, with increasing copper production all over the world, low grade copper mineral are increased and sulfur dioxide (so2) is introduced into the environment. although pyrometallurgical methods have so far been prevalent, new hydrometallurgical methods have been developed for the production of metals since the late nineteenth century. the use of biotechnology in copper extraction, especially copper production from low-quality copper, rather than conventional methods, such as melting, not only reduces the environmental consequences of copper production, but also increases production, reduces production time, reduces operating costs, and invests in extraction.