بررسی رخساره های سازندهای دلیچاری (ژوراسیک میانی) و لار (ژوراسیک فوقانی) و کاربرد آنالیزهای ایزوتوپی و عناصر فرعی در تفکیک این دو سازند در شمالغرب مراغه، ایران

نهشته های رسوبی ژوراسیک میانی و فوقانی در شمال غرب مراغه از آهکهای تیره رنگ فسیل دار سازند دلیچای و آهکهای روشن رنگ و دولومیت سازند لار تشکیل شده اند که دارای ضخامتی در حدود 483 متر می باشند . مطالعات رخساره ای نشان می دهد که نهشته های سازند دلیچای در محیط دریای باز و نهشته های سازند لار در محیطهای سدی - مردابی و پهنه جزر ومدی تشکیل شده اند . میکروفاسیس های شناخته شده در سازند دلیچای عمدتا از مادستونهای فسیل دار ، و کستون رادیولردار و پوسیدونیا و کستون تشکیل شده اند . میکروفاسیس های تشکیل دهنده سازند لار نیز شامل و کستون تا پکستون رودستون و کستونهای فورامنیفردار و گرینستونهای پلوئیدی می باشند . از آنجائیکه تفکیک و شناسایی این دو سازند در منطقه مورد مطالعه به دلیل شباهتهای سنگ شناسی در بعضی موارد مشکل است . در این تحقیق برای اولین مرتبه از شواهد ژئوشیمیایی بویژه تغییرات عناصر فرعی sr/na , mn , na , sr و ایزوتوپهای اکسیژن و کربن برای تمایز بین این دو سازند استفاده شده است .