نقش نهشته های لیگوسن و نئوژن در سیستم نفتی حاشیه شمال شرق فروافتادگی دزفول

فروافتادگی دزفول بخشی از حوضه رسوبی زاگرس است که یکی از نفت خیزترین مناطق جهان به شمار می رود . دراین فروافتادگی نهشته شدن رسوبات در طول زمان زمین شناسی روندی پیوسته داشته است که توسط دوره های کوتاه مدت عدم رسوبگذاری قطع شده است . در این منطقه،‌ نهشته های الیگوسن و جوانتر شامل سازندهای آسماری ، گچساران ، رازک ، میشان ،‌آغاجاری و بختیاری هستند . این سازندها در سطح منطقه با نرخ بالایی نهشته شده اند و سنگ شناسی ، ضخامت و الگوی گسترش آنها در سطح منطقه متفاوت با سازندهای قدیمیتر می باشد . این ویژگیها نقش مهمی در سیستم نفتی این منطقه داشته است که موجب شده مطالعه منشا بدون لحاظ کردن آنها کامل باشد . در مطالعه حاضر از داده های 13 چاه استفاده شده است و از روشهای مدل سازی تاریخچه ی تدفین و حرارتی ، به بررسی تاثیرات نهشته شدن رسوبات ،‌الیگوسن و جوانتر بر روی سنگ منشا کژدمی( البین ) پرداخته شده است . دراین مطالعه نقش تعیین کننده ی این رسوبات در سیستم نفتی منطقه بررسی شده است و نشان می دهد زایش نفت و پراکندگی میدانهای نفتی تا حد زیادی تحت تاثیر الگوی گسترش این نهشته ها می باشد و سنگ مخزن ، سنگ پوش و سنگهای رویین ( overburden rocks ) این سیستم نفتی را تشکیل می دهند و هم زمان با نهشته شدن این رسوبات تله های نفتی تشکیل شده اند . لذا در مدلسازی حرارتی سنگ منشا دراین منطقه ،‌این نهشته ها باید با دقت بیشتری مورد توجه قرارگیرند .