شیمی - شمال ایران کانی شناسی کلینوپیروکسن در سنگ های آذرین منطقه املش

سنگ های آذرین جنوب املش که بخشی از یک توالی افیولیتی تکتونیزه را تشکیل میدهند ،‌عمدتا شامل گدازه های بازالتی ،‌دایکهای دلریتی ، توده های گابرویی و پیروکسنیتی می باشند . کلینو پیروکسن های موجو در این سنگها از لحاظ ترکب شیمیایی اساسا در قلمرو پیروکسن های کلسین دار قرار می گیرند . اکثرا از نوع دیوپسید و اوژیت می باشند . توزیعsi و a1 درترکیب کلینوپیروکسن ها حاکی از غنی شدگی این کانیها ازa1 است ، چرا که جایگاه تترائدری آنه با تمای کاتیونهای si و بخشی از a1 های موجود در ترکیب این کانی پرشده و بقیه a1های اضافی در موقعیت اکتائدری جای گرفته اند . توزیع آلومینیوم در موقعیتهای تترائدری و اکتائدری پیروکسن ها نشان میدهد که این کانیها در فشارهای کم ،‌از یک ماگمای آبدار متبلور شده اند . محتوی آهن فریک پیروکسن ها معرف بالا بودن فوگاسیته اکسیژن در محیط تبلور ماگمای میزبان آنها است . دمای تبلور ماگمای میزبان پیروکسن ها از روی ترکیب آنها بین 900 تا 1100 درجه سانتیگراد ارزیابی شده است .