بررسی مشابهت‌های نگاه به مرگ از منظر شاعران سبک هندی و اندیشمندان فلسفه‌ی وجودی

این پژوهش با مفروض انگاشتن وجود شباهت‌هایی میان مرگ در سروده‌های شاعران سبک هندی و آثار اندیشمندان فلسفه‌ی وجودی، به بررسی شباهت‌های نگاه به مرگ از منظر این شاعران و اندیشمندان فلسفه‌ی وجودی دست می‌یازد و بر آن است تا با مطالعه‌ی دقیق آثار این اندیشمندان و شاعران سبک هندی به بررسی این نگاه مشابه، پیامدهای مشترک و زمینه‌های شکل‌گیری آن بپردازد. بر اساس یافته‌های این پژوهش، به سبب شرایط اجتماعی – سیاسی مشابه در عصر صفوی و اروپای مقارن با جنگ‌های جهانی اول و دوم، شباهت‌های بسیاری پیرامون مرگ در این دو دیدگاه وجود دارد؛ همان گونه که اندیشمندان فلسفه‌ی وجودی با پذیرفتن مرگ به عنوان یک امر وجودی، که سبب فردیت و تمایز افراد می‌شود و درک آن مختص انسان است، دست به خلق آثار خود زده‌اند، شاعران سبک هندی نیز با پذیرفتن مرگ و روی‌گردانی از عمر جاودان، عمر و فرصت خود را وقف سرودن شعر و خلق مضامین تازه و بدیعی کرده‌اند که مختص خود آنها است و نشان از فردیت آنها دارد و بدین‌وسیله ضمن خلق لذت برای خود و مخاطبانشان به زندگی و وجود خود معنی داده‌اند.

examination of similar attitude to death from the perspective of indian style poets and scholars of existential philosophy

presuming death similarities in indian style poets and the works of scholars of existential philosophy, the current study seeks to accurately examine these similarities to deal with their common ramifications and formation backgrounds. based on the findings of this study, due to the similar socio political conditions during the safavid period and europe during the first and second world wars, there are many resemblances concerning death between indian style poets and the works of scholars of existential philosophy. the scholars of existential philosophy perceive death as an existential notion and this leads to individuality and the differentiation of individuals. the fact that the understanding of death solely belongs to human beings results in saving humans from meaninglessness. these scholars of existential philosophy have composed their works [with this understanding of death]. like the scholars of existential philosophers, the indian style poets accept death and turn away from the idea of eternal life. hence, they devote their lives to composing poetry and creating new themes, and this bespeaks their individuality. indeed, by providing pleasure to their audience, the indian style poets give meaning to their lives.