نقد آراء تفسیری طباطبایی در تفسیر نمونه

مکارم شیرازی در آثارش به‌ طور گسترده‌ای از آراء تفسیری طباطبایی بهره برده و در موارد قابل‌توجهی نیز آراء وی را با دیدگاه نقّادانه‌ای، بررسی نموده است. در این مطالعه که با ابزار کتابخانه‌‌ای و روش توصیفی تحلیلی انجام شده است، نخست گونه‌های نقد مکارم شیرازی نسبت به المیزان استخراج شده، سپس به داوری و تشخیص صحت و سقم آن‌ها پرداخته شده اشت. سوال مطالعۀ حاضر این است که مکارم شیرازی در چه موارد و با چه دلائلی به نقد آراء طباطبایی پرداخته و اعتبار نقدهای وی چه اندازه است. در این مطالعه پس از بیان نقدهای مکارم بر آراء طباطبایی کوشش می‌شود با بهره‌گیری از دلائل عقلی، نقلی، آراء مفسران مشهور و ادلۀ دیگر میزان اعتبار این نقدها سنجیده شود. بنا ست از این فرضیه دفاع شود که جز در موارد معدودی که اشکالات ناقد نسبت به آراء طباطبایی معتبر اند، اغلب نقدها از اعتبار لازم برخوردار نیستند و خود به ضعف‌های متعددی دچار اند.

criticism of ṭabāṭabāyī’s exegesis in tafsīr nemūne

makārem shīrāzi widely used ṭabāṭabāʾī’s interpretive opinions in his work tafsīr nemūne, and in significant cases, he has examined his opinions with a critical point of view. in this study, which was carried out with library tools and descriptive-analytical method, firstly, the types of criticism of makārem shīrāzī in relation to al-mizan of ṭabāṭabāʾī were extracted, and then the evaluation and diagnosis of their accuracy and correctness will done. the question of the present study is: in what cases and with what reasons did makārem shīrāzī criticize ṭabāṭabāʾī’s opinions and how much is the validity of his criticism. in this study, after expressing makārem’s critics on ṭabāṭabāʾī’s opinions, it is tried to measure the validity of these criticisms by using rational and traditional reasons, the opinions of famous commentators and other evidences. it is necessary to defend this hypothesis that, except in the few cases where critics’ objections to ṭabāṭabāʾī’s opinions are valid, most of the criticisms do not have the necessary validity and have many weaknesses.