بهبود ویژگی های رویشی و زایشی پیاز صورتی رقم سراوان با کودهای آلی و شیمیایی

پیاز یکی از قدیمی‌ترین محصولات کشاورزی است که از هزاران سال پیش به عنوان دارو و طعم‌دهنده غذا دارای ارزش بالایی بوده است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات فاصله کاشت و کودهای شیمیایی و آلی بر بهبود ویژگی‌های رویشی و زایشی پیاز صورتی رقم سراوان در سال‌ 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ولایت ایرانشهر انجام گرفت. تیمارها شامل 3 مقدار متفاوت کود (شاهد، کود ورمی‌کمپوست و تلفیق کود ورمی‌کمپوست+npk) و 2 فاصله کاشت مختلف (15 و 30 سانتی‌متر) بودند. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. نتایج نشان دادند که اثرات فاصله کاشت و کودهای شیمیایی و آلی بر ارتفاع و قطر گیاه، طول و تعداد برگ، وزن برگ، وزن پیاز، وزن کل و عملکرد در سطح 1 درصد معنی‌دار شد. بهترین نتیجه در فاصله کاشت 30 سانتی‌متر و تلفیق کود ورمی‌کمپوست+npk به دست آمد که سبب افزایش ارتفاع (32/52 سانتی‌متر) و قطر گیاه (50/6 سانتی‌متر)، طول و تعداد برگ (به ترتیب 60/46 سانتی‌متر و 61/21)، وزن برگ (83/106 گرم)، وزن پیاز (83/229 گرم)، وزن کل (60/317 گرم) و عملکرد (62/26 تن در هکتار) شد. به طور کلی، افزایش فاصله کاشت از 15 سانتی‌متر به 30 سانتی‌متر و کاربرد کودهای آلی به همراه کودهای شیمیایی سبب بهبود ویژگی های رشدی و عملکرد پیاز صورتی رقم سراوان گردید.