بررسی تغییرات عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم بخش های مختلف سوخ (پیاز) جام‌ زرین پاییزه (sternbergia lutea) در دوره خواب و گلدهی

ﺟﺎم ‌زرﯾﻦ ‌ﭘﺎﯾﯿﺰه یکی از سوخوارهای ﺗﯿﺮه ﻧﺮﮔﺲﺳﺎﻧﺎن و بومی ایران می‌‌باشد که ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داشتن گل‌های زیبا و نیاز آبی بسیار کم، ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ‌ﻫﺎی زﯾﺎدی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﮔﯿﺎه زﯾﻨﺘﯽ دارد. ﮔﻮﻧﻪ‌ﻫﺎی ﺳﻮﺧﻮار، ﺧﻮاب را ﺟﻬﺖ زﻧﺪه ﻣﺎﻧﺪن در ﺷﺮاﯾﻂ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺗﻮﺳﻌﻪ داده‌اﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ بررسی عوامل اثرگذار بر خواب سوخ جام زرین پاییزه، می‌تواند به استفاده از این گل در فضای‌سبز کمک شایانی کند. به همین دلیل در این ﭘژوهش تغییرات عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 2 فاکتور زمان نمونه‌برداری در3 سطح (ماه‌های خرداد، تیر و مهر) و نوع بخش سوخ در4 سطح (فلس‌بیرونی، فلس‌درونی، صفحه‌پایگاهی و جوانه) بررسی شد. نتایج نشان داد در زمان ورود به دوره خفتگی، بیشترین مقدار نیتروژن در صفحه‌پایگاهی و بیشترین مقدار فسفر در فلس بیرونی بوده است. در زمان خفتگی بیشترین مقدار نیتروژن و فسفر به ترتیب در فلس ‌درونی و جوانه مشاهده شد. در زمان گلدهی نیز بیشترین مقدار نیتروژن و فسفر در صفحه‌پایگاهی مشاهده گردید و بیشترین مقدار پتاسیم در هر3 زمان نمونه برداری مربوط به فلس ‌بیرونی بود.