اثر دما و نوع بافت سوخ (پیاز) بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی سوخ جام زرین پاییزه

جام زرین پاییزه (sternbergia lutea) یکی از سوخوارهای زینتی شگفت‌آور از تیره نرگس‌سانان در ایران می‌باشد که پتانسیل‌های زیادی به عنوان یک گیاه زینتی دارد. بررسی خواب سوخ و نیازهای دمایی آن، جهت کشت و امکان تجاری‌سازی آن ضروری می‌باشد. بنابراین در این پژوهش اثر دما در 3 سطح (5، 15 و 25 درجه سلسیوس) و نوع بافت سوخ در 3 سطح (فلس، جوانه مرکزی و صفحه پایگاهی) بر ویژگی‌های فیزیولوژیکی سوخ با 3 تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که با کاهش دما، مقدار کربوهیدرات‌های محلول کل و پرولین در فلس‌ها نسبت به سایر بافت‌های سوخ افزایش یافت. همچنین، با افزایش دما مقدار پروتئین‌های محلول کل در صفحه پایگاهی سوخ‌ها افزایش یافت. آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در دمای 15 درجه سلسیوس، نسبت به سایر دماها دارای فعالیت بیشتری بود. به طور کلی طبق نتایج به دست آمده دمای 15 درجه سلسیوس جهت رفع خواب سوخ جام زرین پاییزه توصیه می‌شود.