تاثیرغلظت های مختلف پرسیدین بر خصوصیات کمی و کیفی هویچ

سبزیجات یکی از فسادپذیرترین محصولات کشاورزی هستند. این محصولات در مزرعه ممکن است با فضولات حیوانی و یا جریان فاضلاب ها آغشته شوند و یا به دلیل عدم مراقبت های بهداشتی پس از برداشت و در حین انتقال به بازار مصرف دچار انواع فساد و آلودگی شوند. از جمله سبزیجات حساس و فاسد شدنی هویج می باشد که معمولا دوره نگهداری کوتاهی دارد. در این تحقیق اثرات سه غلظت پرسیدین (ppm200، ppm500، ppm1000 و آب مقطر) و دوره انبارمانی (روز صفر، 10 و 20) بر ماندگاری هویج رقم دانورز مورد بررسی قرار گرفت. طرح به صورت کاملا تصادفی در قالب فاکتوریل و در سه تکرار در آزمایشگاه مرکزی دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی عصر(عج) در سال 95 انجام شد. نتایج حاکی از تاثیر قابل توجه این ماده بر انبارمانی و حفظ ویژگیهای کمی و کیفی هویج داشت. تیمار ppm 500 و ppm 1000 پرسیدین کمترین پوسیدگی را در روز پایان انبارداری نسبت به تیمار شاهد نشان داد. با افزایش دوره انبارمانی مقدار ph افزایش و تفاوت معنی داری بین روز صفر و دهم و همچنین بین تیمارها مشاهده نشد. در مجموع می توان نتیجه گرفت تیمار ppm 500 پرسیدین از طریق کاهش پوسیدگی قادر به حفظ ویژگی های کمی و کیفی محصول هویج تا بیست روز می‌گردد.