بررسی زمان و کاربرد محرک زیستی کیتوزان بر روی خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی و عملکرد زوفا (hyssopus officinalis l.) در شرایط تنش خشکی

به منظور ارزیابی اثر محرک زیستی کیتوزان و زمان کاربرد آن بر روی خصوصیات مرفوفیزیولوژیکی و عملکردی گیاه دارویی زوفا (hyssopus officinalis l.) در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعه ی تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در سه سطح 25، 50 ،75 درصد تخلیه آب قابل دسترس گیاه از خاک، به ترتیب شاهد، تنش متوسط، تنش شدید به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی در دو سطح آب (شاهد) و کیتوزان (4/0 گرم در لیتر) و همچنین زمان محلول پاشی (گلدهی، رویشی و گلدهی) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد سطوح مختلف تنش خشکی، کیتوزان، زمان محلول پاشی و اثرات متقابل آنها بر صفات ارزیابی موثر بودند. تنش خشکی باعث کاهش سطح برگ (31/89 درصد)، وزن خشک برگ (32/14درصد)، عملکرد وزن خشک کل (93/44 درصد)، کاروتنوئید (20/15 درصد) و کلروفیل کل (35/14 درصد)، نسبت به شاهد گردید. محلول پاشی کیتوزان با تاثیر روی صفات وزن خشک برگ و عملکرد وزن خشک کل توانست تا حدودی باعث تعدیل تنش وکاهش خسارت ناشی ازتنش خشکی در گیاه شود.