اثر سیلیسیم و گوگرد در کاهش آلودگی درختان توت کاغذی (morus papyrifera l.) به آفت سفیدبالک

سیلیسیم، دومین عنصر فراوان در پوسته زمین است و کاربرد آن منجر به کاهش آلودگی حشرات شده و ممکن است روشی دوستانه با محیط زیست و جایگزین استفاده بی‌رویه از آفت‌کش‌ها باشد. گوگرد، چهارمین عنصر اصلی در گروه مواد غذایی گیاهی بوده و سبب افزایش تحمل گیاهان به تنش می شود. به منظور بررسی اثر سیلیسیم و گوگرد در کاهش آلودگی درختان توت کاغذی (morus papyrifera l.) به آفت سفیدبالک، آزمایشی روی شماری از درختان توت کاغذی واقع در خیابان الهی منطقه 5 شهرداری تهران انجام شد. برای این منظور، از کود سیتام مایع دارای سیلیس و کود پارومی-اس دارای گوگرد به صورت محلول پاشی برگی استفاده شد. تیمارها به صورت شاهد، کود سیلیس دار و ترکیب کودهای سیلیس دار و گوگردی بودند. نتایج نشان داد، در هر 4 مرحله بررسی جمعیت حشره کامل، تخم، پوره و شفیره سفیدبالک، ترکیب کودهای سیلیس و گوگرد اثر بیشتری داشت و سبب کاهش معنی دار جمعیت سفیدبالک در تمام مراحل زیستی آفت شد. کاربرد عنصرهای سیلیس و گوگرد افزون بر اثر تغذیه ای روی گیاه، می تواند به عنوان روشی جایگزین استفاده از سموم شیمیایی در کنترل آفت سفیدبالک درختان توت کاغذی، قابل پیشنهاد باشد.