اثر محلول پاشی پتاسیم، روی و بُر بر پروفیل اسید های چرب روغن میوه زیتون رقم میشن

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی برگی پتاسیم، روی و بُر بر پروفیل اسید چرب میوه زیتون رقم میشن در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تیمار و سه تکرار در سال باغی 1396 در باغ زیتون دانشگاه شهید چمران اهواز صورت گرفت. درختان طی چهار مرحله، یک هفته قبل از تمام گل، دو هفته بعد از تمام گل، مرحله سخت شدن هسته و مرحله تجمع و سنتز روغن، با آب مقطر (شاهد یا t0)، ترکیب سولفات پتاسیم، سولفات روی و اسید بوریک از هر کدام 1 گرم در لیتر (t1) و ترکیب 2 گرم در لیتر از هر کدام آن ها (t2) محلول پاشی شدند. بین تیمار های محلول پاشی از نظر میزان درصد روغن میوه، مجموع اسید های چرب اشباع، نسبت اسید اولئیک به اسید لینولئیک و همچنین نسبت اسید های چرب تک غیر اشباع به چند غیر اشباع اختلاف آماری معنی داری مشاهده گردیدْ، ولی محلول پاشی بر میزان اسید مریستیک، اسید استئاریک، اسید لینولئنیک و اسید گادولئیک موثر نبود. نتایج نشان داد تیمار t1 = 1 gr/lit k zn b بیشترین تاثیر مثبت در بهبود کیفیت روغن میوه رقم میشن نسبت به-سایر تیمار ها داشت. همچنین بیشترین درصد روغن میوه (27/21 درصد وزن خشک) به تیمار t2 = 2 gr/lit k zn b تعلق داشت. بعلاوه بیشترین میزان اسید اولئیک (97/62 درصد) و همچنین بالاترین نسبت اسید اولئیک به اسید لینولئیک (78/8) به تیمار t1 = 1 gr/lit k zn b اختصاص داشت. بنابر این در شرایط محیطی اهواز با ارتفاع پایین محل و دمای زیاد، محلول پاشی برگی در طی رشد میوه می تواند با تغییر در میزان اسید های چرب با افزایش اسید اولئیک و کاهش اسید پالمتیک منجر به بهبود کیفیت روغن میوه زیتون گردد.