اثر کاربرد ملاتونین بر فیزیولوژی و رشد فلفل دلمه ای تحت تنش شوری

این پژوهش به‌منظور بررسی اثر ملاتونین روی افزایش مقاومت فلفل دلمه‌ای به شوری به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و هر تکرار شامل 3 بوته، با اعمال تیمارهای شوری در سه سطح صفر، 100 میلی‌مولار و 200 میلی‌مولار و محلول‌پاشی چهار سطح ملاتونین با غلظت‌های 50، 100 و 150 میکرومولار و محلول‌پاشی با آب مقطر به‌عنوان تیمار شاهد انجام شد. تیمار ملاتونین اثر معنی‌داری بر وزن خشک‌ریشه نداشت اما تیمار ملاتونین 150 میکرومولار بیشتر مقدار وزن خشک را سبب شد. بیشترین وزن خشک شاخساره مربوط به محلول‌پاشی گیاهان شاهد با ملاتونین 50 و 100 میکرومولار و کمترین وزن خشک مربوط به گیاهان تحت تنش شوری 200 میلی‌مولار بوده است. در شوری 200 میلی‌مولار نیز با افزایش سطوح ملاتونین محتوای کلروفیل به‌طور معنی‌داری کاهش‌یافته است ولی در غلظت 150 میکرومولار مجدداً افزایش‌یافته است. نتایج نشان داد که به‌طورکلی شوری منجر به کاهش صفات رویشی، پارامترهای فتوسنتزی، پروتئین و فعالیت آنزیم‌ها گردید و فعالیت آنتی‌اکسیدانی کل را افزایش داد. کاربرد ملاتونین در غلظت 200 میلی مولار بیشترین مقاومت را در گیاه ایجاد نمود و سبب افزایش میزان پروتئین و بهبود فعالیت آنزیم‌ها در گیاه فلفل دلمه‌ای گردید.