تاثیر غلظت های تنظیم کننده های رشد بر کالوس زایی ریزنمونه های مختلف گیاه ریحان

ریحان یک گیاه دارویی مهم و با ارزش از خانواده ی نعناعیان است که حاوی چندین ترکیب آنتی اکسیدانی می-باشد و اسانس آن با دارا بودن ترکیبات ترپنوئیدی و فنولی، خواص ضدمیکروبی و حشره کشی دارد. در این پژوهش به منظور بهینه سازی کالوس زایی، تاثیر غلظت های (0، 5/0 و 1 میلی گرم بر لیتر) از تنظیم کننده های رشد bap و naa بر ریزنمونه های هیپوکوتیل و کوتیلدون به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. فاکتورهایی نظیر درصد کالوس زایی، درصد ریشه زایی، وزن تر کالوس و تعداد ساقه های نو مورد بررسی قرار گرفت. تنظیم کننده های رشد نفتالین استیک اسید و بنزیل آمینوپورین بر القای کالوس و تداوم رشد آن موثر بودند. در همه ی ترکیب های تنظیم کننده های رشد، در هر دو نوع ریزنمونه، کالوس زایی مشاهده شد. در تیمار یک میلی گرم بر لیتر از بنزیل آمینوپورین ریشه زایی به کمترین میزان خود در ریزنمونه های هیپوکوتیل رسید. بالاترین میزان وزن تر کالوس در حضور هر دو تنظیم کننده ی رشد با غلظت یک میلی گرم بر لیتر مشاهده شد. همچنین حضور ساقه های نو نیز در غلظت های 5/0 میلی گرم بر لیتر از بنزیل آمینوپورین و صفر میلی گرم بر لیتر از نفتالین استیک اسید در هر دو ریزنمونه مشاهده گردید.