تاثیر بسترهای کشت مختلف بر روی صفات رشدی و مورفولوژیکی خیار در سیستم کشت هیدروپونیک

در سیستم های هیدروپونیک از بسترهای مختلفی مانند کوکوپیت، پرلایت، پیت ماس و ورمی کمپوست و یا ترکیبی از آنها با توجه به هزینه و خواص فیزیکی مناسب آن استفاده می شود. به منظور تعیین مناسب ترین بستر خیار در کشت هیدروپونیک، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: 1) پرلایت*کوکوپیت (40-60) درصد حجمی 2) ورمی کمپوست- بستر شماره یک (20-80) درصد حجمی، 3) پیت ماس- بستر شماره یک (20-80) درصد حجمی، 4) ورمی کمپوست- پیت ماس- بستر شماره یک (20-20-60) درصد حجمی بود. صفات مورد بررسی شامل تعداد برگ، ارتفاع گیاه، قطر ساقه، طول و عرض برگ و محتوای کلروفیل بود. نتایج نشان داد بسیاری از صفات اندازه گیری شده به شکل معنی داری تحت تاثیر بستر کشت قرار گرفتند. بیشترین ارتفاع گیاه در سه هفته پس از انتقال نشا، با 34 سانتی متر ارتفاع، در بستر شماره 4 بدست آمد و بیشترین میزان شاخص محتوای کلروفیل (69/8) در بستر شماره 4 بدست آمد. در مورد صفات دیگر نیز، بیشترین میزان ها در تیمار شماره 4 بدست آمد که احتمالا به خاطر شرایط بهینه رشد ریشه ها، مخصوصا تخلل زیاد و قدرت نگهداری آب و عناصر غذایی است.