نقش استات حدواسط تنظیم یونی در توت فرنگی در شرایط تنش شوری

جهت بررسی اثر استات در شرایط تنش شوری بر قابلیت تنظیم یونی توت فرنگی، سطوح کلرید سدیم (صفر و 40 میلی مولار) در محلول هوگلند به مدت 3 ماه تیمار شدند. جهت بررسی نقش استات تیمارهای مختلف شامل آمونیوم کربنات (5/0 میلی مولار)، آمونیوم استات (در دو غلظت مختلف 1/0 و 1 میلی مولار) و اسید استیک (1 میلی مولار) به صورت محلول پاشی استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان غلظت سدیم در شرایط تنش شوری در تیمارهای شوری بود که تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. از سوی دیگر کمترین غلظت در تیمارهای بدون تنش شوری بودند. از سوی دیگر بیشترین میزان غلظت کلر در شاخساره در تیمارهای آمونیوم کربنات و شوری به تنهایی به ترتیب (50/42 و 50/40 میلی گرم در گرم وزن خشک) بود و کمترین آن در تیمارهای استات شامل آمونیوم استات و اسید استیک به ترتیب به میزان 00/10 و 50/10 میلی گرم در گرم وزن خشک مشاهده شد. از سوی دیگر بیشترین و کمترین غلظت پتاسیم در شرایط تنش شوری در تیمارهای آمونیوم استات (20/43 میلی گرم در گرم وزن خشک) و آمونیوم کربنات (90/15 میلی گرم در گرم وزن خشک) بود. همچنین بیشترین و کمترین غلظت آمونیوم در تیمارهای آمونیوم استات (24/0 نانومول بر میکرولیتر) و تنش شوری به تنهایی (06/0 نانومول بر میکرولیتر) به ترتیب بود. به عنوان نتیجه گیری می توان عنوان نمود که اگرچه تنش شوری باعث بیشتر شدن میزان غلظت عناصر سدیم و کلر در برگ های گیاهان شد ولی از سوی دیگر حضور استات از یک سو و افزایش میزان پتاسیم از سوی دیگر می تواند به عنوان نقش مثبت در جهت بهبود شرایط تنش شوری در گیاهان نقش داشته باشد.