اثر متقابل اشعه ماورای بنفش b و تنش خشکی بر خصوصیات رشدی ریحان سبز و بنفش در شرایط گلخانه ای

از عوامل تاثیرگذار روی فرایند رشد گیاهان، تنش های محیطی بخصوص خشکی و نور ماورای بنفش است که باعث تغییر در رشد و نموی گیاهان و خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی می شوند. هدف از این تحقیق بررسی اثرات توام طول مدت پرتو ماورای بنفش b و تنش خشکی بر خصوصیات رشدی و پاسخ های شیمیایی ریحان (ocimum basilicum) می باشد. بدین منظور مدت تابش اشعه ماورای بنفش به ترتیب 0، 5، 10، 15 و 20 دقیقه در روز در چهار سطح خشکی شامل 100، 75، 50، 30 درصد ظرفیت زراعی در دو رقم سبز و بنفش ریحان اعمال شدند. نتایج نشان داد که هر دو عامل تنش زا روی خصوصیات رشدی و پاسخ های بیوشیمیایی ریحان اثرگذار است. طوریکه کلروفیل، کارتنوئید، وزن تر ریشه و ساقه، محتوای نسبی آب برگ و سطح برگ کاهش و میزان مالون دی آلدئید و ضخامت برگ افزایش یافت. البته تنش خشکی نسبت به اشعه ماورای بنفش اثرات تنشی بیشتری روی گیاه ریحان نشان داد. طول مدت تابش 5 دقیقه پرتو ماورای بنفش b سبب افزایش سطح برگ و وزن تر ریشه و ساقه گردید. کمترین سطح برگ مربوط به تیمار توام رقم سبز، uv20 دقیقه، و خشکی30 درصد ظرفیت زراعی بود. تنش خشکی به تنهایی سبب کاهشrwc ، کلروفیل، کارتنوئید و وزن تر ساقه گردید. ریحان بنفش از حسایت کمتری نسبت به ریحان سبز در مقابل این دو عامل تنش زا برخوردار بود. کاربرد توام اشعه ماورای بنفش و خشکی اثرات مهار کننده روی همدیگر داشتند.