تاثیر محلول پاشی اسیدهای آمینه، بر رشد و عملکرد دو رقم ریحان (خوراکی و دارویی)

امروزه استفاده وسیع از کودهای معدنی سبب افزایش نگرانی در مورد سلامت انسان گردیده است، همچنین مخاطرات زیست محیطی و نگرانی زیاد در خصوص پایداری سیستم های موجود کشاورزی موجب افزایش تمایل به استفاده از ترکیبات طبیعی )شامل اسیدهای آمینه( برای تنظیم رشد و بیوسنتز گیاه شده است. با توجه به موارد مطرح شده و اهمیت گیاه ریحان پژوهش حاضر به صورت یک آزمایش فاکتوریل، بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار، 3 نوع آمینو اسید تجاری (آمینوفول، نوتری گرین، ویت ارگ) در سطح 3 در هزار لیتر و دو نوع بذر (خوراکی و دارویی) گیاه ریحان پایه ریزی و اجرا شد. بر اساس نتایج بدست آمده، اثر متقابل نوع بذر و محلول پاشی اسیدهای آمینه بر طول ساقه، وزن تر و خشک برگ اثر معنی داری (p≤0/05) داشتند، به طوری که بیشترین میزان طول ساقه (cm 85/48) در تیمار نوتری گرین 3در هزار و بیشترین وزن تر و خشک برگ به ترتیب 51/27 و 26/18 گرم در تیمار نوتری گرین 3درهزار بذور خوراکی مشاهده شد. همچنین تعداد برگ تحت تاثیر کاربرد تنها اسیدهای آمینه (ویت ارگ 3درهزار) به میزان 265 عدد در بیشترین حالت قرار گرفت. میزان کلروفیل و فنول کل نیز تحت تاثیر اسیدهای آمینه و نوع بذر در بیشترین میزان توسط محلول پاشی با آمینوفول و بذور خوراکی و در کمترین مقدار با محلول پاشی نوتری گرین و بذور دارویی بودند. بنابراین می توان اینگونه نتیجه گرفت که کاربرد اسیدهای آمینه نسبت تاثیر قابل توجهی بر گیاه می گذارند. بنابراین محلول پاشی برگی اسیدهای آمینه در زمان تولید سبزیجات و سایر گیاهان باغی قابل توصیه است.