مقایسه میزان رشد، کارایی مصرف آب، محتوای نسبی آب، نشت یونی و هدایت روزنه ای شش ژنوتیپ پسته تحت شرایط تنش شوری

پسته یکی از مهمترین محصولات تجاری و غیرنفتی ایران است که سطج زیر کشت درختان بارور این محصول حدود 316 هزار هکتار است یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر میزان عملکرد درختان پسته، تنش های محیطی به خصوص تنش شوری می باشد. شوری مکانیسم های متعدد فیزیولوژیکی تحت تاثیر قرار می دهد که در نتیجه آن رشد و عملکرد گیاهان کاهش می یابد. در این تحقیق اثرات شوری روی میزان رشد و برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی دانهال های شش پایه پسته (اکبری، احمداقایی، ucb-1، ایتالیایی، قزوینی و بادامی) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. در این طرح فاکتور اول ژنوتیپ و فاکتور دوم شوری آب آبیاری (5/0، 12 و 18 دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد با افزایش شوری میزان رشد، محتوای نسبی آب، کارایی مصرف آب، تعداد برگ، سطح برگ و هدایت روزنه ای کاهش یافت. در حالیکه میزان نشت یونی برگ و ریشه، با افزایش سطح شوری افرایش پیدا کرد. در بین ژنوتیپ های مورد بررسی ucb-1، اکبری و احمدآقایی در شرایط شوری 12و 18 دسی زیمنس بر متر توانستند کمترین اثر منفی را نشان دادند. ucb-1 و اکبری تقریبا تحمل به شوری یکسانی را داشتند.