تاثیر همزیستی با قارچ میکوریزا (glomus mosseae) و ورمی کمپوست بر واکنش های مورفوفیزیولوژیکی گل باغچه ای آهار (zinnia elegance ‘dreamland red’) تحت رژیم-های مختلف آبیاری

بارندگی های بسیار کم دهه اخیر و نیز مصرف بیش ازحد نهاده های شیمیایی و در نتیجه کاهش میزان حاصلخیزی خاک ها مهمترین مشکلات پیشروی تولیدات کشاورزی از جمله فضای سبز شهری می باشند. در شرایط کم آبیاری کاهش چشمگیری در پارامترهای رشد و نموی، عملکرد و کیفیت محصولات باغبانی اتفاق می افتد. استراتژی تلقیح بسترهای کاشت با قارچ های میکوریزا بعنوان کودهای زیستی و همزیست های دوستدار محیط زیست و ورمی-کمپوست به عنوان کود آلی بیولوژیک یکی از بهترین راهکارهای بهبود شرایط رشد و نموی و کیفیت محصولات تولیدی در چنین شرایطی می باشند. در همین راستا آزمایشی به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف آبیاری (100 و 70، 40 درصد ظرفیت زراعی) و سطوح مختلف آغشته سازی بستر کشت با قارچ glomus mosseae و سطوح مختلف ورمی کمپوست (5 و 5/2، 0 درصد وزنی خاک) بر روی برخی از شاخص های مورفوفیزیولوژیکی گل باغچه ای آهار به عنوان یکی از گیاهان زینتی پرکاربرد در فضای سبز شهری در قالب آزمایشات فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل سطوح آبیاری، قارچ میکوریزا و ورمی کمپوست بر میزان قطر گل در سطح احتمال پنج درصد و ماندگاری گل، فلاونوئید گلبرگ و رادیکال آزاد در سطح احتمال یک درصد معنی دار گردیده است. بر اساس نتایج این تحقیق استفاده از کود های زیستی و آلی در پرورش گیاهان زینتی باغچه ای بویژه در شرایط کم آبی و در راستای بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک و حفظ کیفیت گل تولیدی توصیه می گردد.