اثر سولفات منگنز بر شاخص‌های فیزیولوژیکی دو رقم انگور تحت تنش کم‌آبی در شرایط درون شیشه‌ای

در این پژوهش اثر سولفات منگنز بر صفات بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و آنزیم سوپراکسیددسموتاز در دو رقم انگور تامسون سیدلس و رطبی تحت تنش کم‌آبی در شرایط درون شیشه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. تیمار سولفات منگنز در 3 سطح به‌صورت ms بدون منگنز (0 میلی‌گرم در لیتر)، ms با منگنز در حد استاندارد (9/16 میلی‌گرم در لیتر) وms با دو برابر منگنز نسبت به حد استاندارد (8/33 میلی‌گرم در لیتر) و تیمار تنش کم‌آبی در 4 سطح به‌وسیله‌ی مقادیر 0، 3، 9 و 12 درصد وزنی به حجمی پلی اتیلن گلایکول 6000 (peg) در دو رقم انگور تامسون سیدلس (نیمه حساس به خشکی) و رطبی (مقاوم به خشکی) انجام شد. از مریستم‌های نوک شاخه به‌عنوان ریز‌نمونه‌های گیاهی استفاده گردید. فراسنجه‌های فیزیولوژیکی شامل مقدار کربوهیدرات‌های محلول، پرولین، پروتئین‌های محلول و فعالیت آنزیم‌ سوپراکسیددسموتاز برگ تحت تاثیر تنش کم‌آبی قرار گرفت اما تیمار سولفات منگنز در تمام غلظت‌ها به‌ویژه در سطح 9/16 میلی‌گرم در لیتر افزایش قابل توجهی در این فراسنجه‌ها نشان داد. بیشترین مقدار کربوهیدرات‌های محلول، پرولین، پروتئین‌های محلول و فعالیت آنزیم‌ سوپراکسیددسموتاز برگ در تیمار 8/33 میلی‌گرم در لیتر سولفات منگنز در سطح تنش 3 و 9 درصد وزنی به حجمی peg در رقم رطبی دیده شد. نتایج این پژوهش پیشنهاد ‌می‌کند که سولفات منگنز در شرایط تنش خشکی با افزایش اسمولیت‌های محلول از جمله کربوهیدرات‌های محلول، پروتئین‌های محلول و آنزیم‌ آنتی‌اکسیدانی سوپراکسیددسموتاز موجب تحریک فراسنجه‌های رشدی انگور ‌می‌شود و احتمالاً سولفات منگنز می‌تواند یکی از راه‌کارهای مناسب برای کاهش آسیب تنش خشکی در انگور به‌ویژه در رقم تامسون سیدلس است.