اثر کاربرد برگی کلسیم و روی برمحتوای کلروفیل و برخی شاخص های پایداری غشاء در بوته-های انگور بیدانه سفیدتحت تنش شوری

شوری یکی از تنش های محیطی است که ضمن آسیب به غشاء، باعث القاء تنش اکسیداتیو در گیاهان می شود. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی محلول پاشی نیترات کلسیم در سه غلظت (0،5/0و1درصد)، کلات روی در سه غلظت (0، 5/0 و 1درصد) بر تخفیف تنش شوری و تغییرات فیزیولوژیکی مرتبط با شوری از قبیل نشت یونی، پراکسید هیدروژن، پراکسیدلیپیدهای غشاء و کلروفیل برگ انگور بیدانه سفید در قالب آزمایش فاکتوریل برپایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. بر اساس نتایج اثر متقابل محلول پاشی نیترات کلسیم و کلات روی، بر غلظت کلروفیل، نشت یونی و پراکسیداسیون لیپیدهای غشا (مالون دی آلدهید) و پراکسید هیدروژن تاک های تحت تنش شوری معنی دار شد. با افزایش شوری، میزان نشت یونی (41%)، محتوای مالون دی آلدهید (63%) و پراکسیدهیدروژن (64%) در برگ تاک های تحت تنش شوری افزایش یافت. درحالی که کاربرد ترکیبی نیترات کلسیم و کلات روی در غلظت 5/0 درصد، ضمن پایداری بیشتر کلروفیل (27%) و کاهش نشت یونی برگ (15%)، میزان تولید شاخص های بیوشیمیایی مخرب غشاء (33%) را کاهش و در نهایت تحمل شوری را در بوته های تحت تنش افزایش داد.