اثر نوردهی تکمیلی بر رشد، عملکرد و برخی ترکیبات بیوشیمیایی توت فرنگی رقم پاروس تحت تنش شوری

این پژوهش با هدف بررسی اثر نوردهی تکمیلی پایان روز بر تحمل به شوری توت فرنگی رقم پاروس در شرایط گلخانه ای انجام شد. تیمارهای نوردهی شامل 1- شاهد (عدم نوردهی تکمیلی)، 2 - نور تکمیلی قرمز 100 %، 3- نور تکمیلی با نسبت قرمز 83 % + آبی 17 % و 4- نور تکمیلی با نسبت قرمز 66% + آبی 34 % و سطوح شوری شامل صفر (شاهد) و 35 میلی مولار کلرید سدیم بود. نوردهی تکمیلی با استفاده از منبع نور ال ای دی به مدت 75 روز و هر روز چهار ساعت اعمال شد. گیاهانی که تحت نوردهی تکمیلی قرارگرفته بودند وزن تر، خشک، قطرطوقه و عملکرد بیشتری در مقایسه با تیمار عدم نوردهی داشتند. در شرایط عدم تنش، نور قرمز 100% باعث بیشترین رشد رویشی گیاهان شد ولی طی تنش شوری کاربرد نور آبی در ترکیب با نور قرمز مانع از کاهش شدید رشد شد. طی تنش شوری، نور دهی تکمیلی موجب افزایش غلظت کربوهیدرات های محلول، پروتئین های محلول، فنل کل و فلاونوئید و کاهش غلظت پراکسید هیدروژن شد و کمترین نشت یونی برگ ها در ترکیب نور قرمز 66% + آبی 34% دیده شد. به نظر می رسد که نوردهی تکمیلی ضمن افزایش رشد گیاه باعث افزایش در غلظت تنظیم کننده های اسمزی و تقویت سیستم آنتی اکسیدانی شده و از این طریق تحمل گیاهان را به تنش شوری افزایش داد.