بهینه‌سازی ریزازدیادی انار در کشت دورن شیشه‌ای

انار (.punica granatum l) از خانواده پونیکاسه (punicaceae) و از محصولات باارزش می‌باشد. ریزازدیادی انار از طریق کشت بافت می‌تواند راهکاری برای تولید نهال‌های یکنواخت و عاری از بیماری مطرح باشد. در حالیکه، عواملی مانند عدم ریشه‌زایی و قهوه‌ای شدن به دلیل حضور ترکیبات فنولی در کشت درون شیشه‌ای می‌تواند ریزازدیادی این گیاه را با مشکل مواجه سازد. به منظور یافتن راهکار مناسب برای حل این مشکلات، تاثیر عوامل مختلف بر ریزازدیادی ارقام انار مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با پنچ تکرار انجام شد. محیط‌کشت‎ مورد استفاده در این تحقیق محیط‌کشت موراشی و اسکوگ (ms) بود. تنظیم کننده‎های رشد گیاهی شامل بنزیل آمینو پورین (صفر، 5/0، یک، دو و چهار میلی‌گرم در لیتر)، ایندول بوتیریک اسید (صفر، 25/0 و 5/0 میلی‌گرم در لیتر) بود. نتایج نشان داد که بین غلظت‌های مختلف تنظیم‌کننده‌های رشد اختلاف معنی‌داری وجود داشت. بر این اساس بیشترین پرآوری و رشد گیاهچه در محیط‌کشت ms حاوی یک میلی‌گرم بر لیتر ‌ بنزیل آمینو پورین و 25/0 میلی‌گرم بر لیتر ایندول بوتیریک اسید بود.