اثر تعدیل کنندگی بنزیل‌آدنین در بهبود مقاومت به تنش خشکی در چمانواش بلند

فضای سبز یکی از اساسی‌ترین عوامل پایداری حیات طبیعی در زندگی شهر نشینی بوده و چمن‌ها به‌عنوان مهمترین گیاهان پوششی در فضای‌سبز کاربرد دارند. اگر مقدار آب در گیاه ناکافی باشد، گیاه مرحله کم آبی را تجربه نموده که به اصطلاح به آن تنش خشکی می‌گویند.اثرات متقابل بین گیاه و محیط بستگی به شدت و مدت زمان دوره‌ کم‌آبی و نیز مرحله‌ نمو گیاه و پارامتر‌های مورفولوژیکی و آناتومیکی گیاه دارد.هدف از انجام این پژوهش،بررسی اثر تعدیل‌کنندگی سایتوکنین ( بنزیل‌آدنین ) در بهبود مقاومت به تنش خشکی در چمانواش‌بلند بود. آزمایش به‌صورت طرح کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت که شامل تیمارهای آبیاری در چهار سطح (100%، 75%،50% و 25% ظرفیت زراعی مزرعه) بود که علاوه بر تیمار‌های ذکر شده گلدان‌هایی با تیمار آبیاری مشابه همراه با محلول‌پاشی سایتوکنین نیز وجود داشتند. نتایج نشان داد ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﻘﺪارﮐﻠﺮوﻓﯿﻞ ﻣﺮﺑﻮط به برگ فستوکای‌بلند در گیاهان رشد‌یافته در تیمار 100% ظرفیت مزرعه و ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﻘﺪارﮐﻠﺮوﻓﯿﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ تیمار تنش 25 % ظرفیت مزرعه بود.محلول پاشی سایتوکنین، تنش 25% ظرفیت مزرعه را به شدت تعدیل نمود و منجر‌به بازگشت مشهود برگ‌ها به حالت عادی رشد شد. همچنین بیشترین و کمترین میزان محتوای نسبی آب برگ مربوط‌ به تیمار آبیاری 100% و 25% است. لازم به ذکر است محتوای آب برگ در 25% ظرفیت‌مزرعه در گیاهان تحت تیمار سایتوکنین بیشتر از همان گیاهان فاقد تیمار سایتوکنین بود